راهنمای انتخاب بین بخش 1 و بخش 2 دریچه های شناور

در اتوماسیون ساختمان، سیستم‌های آبرسانی و کاربردهای کنترل سیال صنعتی، شیرهای شناور به عنوان اجزای حیاتی برای تنظیم سطح مایعات عمل می‌کنند. انتخاب بین شیرهای شناور قسمت 1 و قسمت 2 تأثیر قابل توجهی بر پایداری سیستم و راندمان عملیاتی دارد. این تحلیل فنی، مهندسان و تکنسین‌ها را با مقایسه دقیقی از این دو نوع شیر رایج، با بررسی ویژگی‌های ساختاری، سناریوهای کاربردی و ویژگی‌های عملکردی آن‌ها ارائه می‌دهد.

شیرهای شناور بر اساس اصول شناوری برای دستیابی به کنترل خودکار سطح مایعات عمل می‌کنند. اجزای اصلی شامل یک توپ شناور، بازوی اتصال (یا اهرم شناور) و مکانیزم شیر است. با افزایش سطح مایعات، نیروی شناوری توپ شناور را بلند می‌کند، که از طریق اتصال مکانیکی شیر را می‌بندد تا از ورود بیشتر جلوگیری شود. برعکس، کاهش سطح مایعات، شناور را پایین می‌آورد و شیر را باز می‌کند تا اجازه ورود مایع داده شود. این دستگاه‌ها در مخازن آب، برج‌های خنک‌کننده، مخازن صنعتی و سیستم‌های تغذیه دیگ بخار کاربرد گسترده‌ای دارند.

ویژگی بارز شیرهای شناور قسمت 1 در پورت خروجی قرار گرفته در پایین آن‌ها نهفته است که مایع ورودی را به سمت پایین به داخل ظرف نگهداری هدایت می‌کند. ویژگی‌های کلیدی عبارتند از:

• پیکربندی ساختاری: خروجی قرار گرفته در زیر بدنه شیر، معمولاً مجهز به یک جهت‌دهنده جریان پلاستیکی
• قابلیت تنظیم: تنظیم سطح محدود که نیاز به اصلاح فیزیکی اجزای شناور دارد
• ملاحظات نگهداری: روش‌های تعمیر ساده شده اما محدود به تعویض واشر اولیه

این شیرها عملکرد بهینه را در مخازن روباز و کاربردهایی که کنترل دقیق سطح ضروری نیست، نشان می‌دهند. ساختار ساده آن‌ها قابلیت اطمینان را در محیط‌های فشار پایدار با منابع آب تمیز ارائه می‌دهد، اگرچه در شرایط فشار متغیر عملکرد کمتری دارند.

شیرهای قسمت 2 که نشان‌دهنده مهندسی شیر مدرن هستند، دارای خروجی‌های بالایی یا جانبی با عملکرد بهبود یافته هستند:

• مزایای ساختاری: خروجی‌های قرار گرفته با جهت‌دهنده‌های جریان قابل تنظیم و محافظت اختیاری ضد سیفون
• کنترل دقیق: مکانیسم‌های تنظیم ریز برای تنظیم دقیق سطح
• قابلیت سرویس‌دهی: طراحی مدولار که امکان تعویض کامل اجزا را فراهم می‌کند

این شیرها در سیستم‌های تحت فشار، ظروف نگهداری بسته و کاربردهایی که مدیریت دقیق سطح مایعات را می‌طلبند، برتری دارند. طراحی پیچیده آن‌ها محیط‌های کم فشار را در خود جای می‌دهد و در عین حال از آلودگی برگشتی جلوگیری می‌کند، اگرچه به شرایط آب تمیزتر نیاز دارند و شامل سرمایه‌گذاری اولیه بالاتری می‌شوند.

انتخاب بهینه شیر نیاز به ارزیابی چندین پارامتر دارد:

• پیکربندی سیستم: الزامات نگهداری باز در مقابل بسته
• دقت کنترل: تحمل عملیاتی برای نوسانات سطح
• شرایط هیدرولیکی: تغییرات فشار و ویژگی‌های جریان
• کیفیت آب: محتوای ذرات و ترکیب شیمیایی
• انطباق با مقررات: پایبندی به استانداردهای صنعت و پروتکل‌های ایمنی

انتخاب مواد توجه ویژه‌ای را می‌طلبد، با برنج مناسب برای کاربردهای عمومی، فولاد ضد زنگ برای محیط‌های خورنده یا با دمای بالا توصیه می‌شود و پلاستیک‌های مهندسی شده راه‌حل‌های مقرون به صرفه‌ای را برای سیستم‌های کم فشار ارائه می‌دهند.

نصب صحیح نیازمند تأیید جهت‌گیری شیر، تمیزی خط لوله و آب‌بندی اتصال ایمن است. برنامه‌های نگهداری باید شامل بازرسی دوره‌ای برای نشتی، ارزیابی سایش اجزا و جایگزینی برنامه‌ریزی شده عناصر فرسوده باشد. اپراتورهای سیستم باید روش‌های تمیز کردن روتین را برای جلوگیری از تجمع ذرات و نقص عملکرد شیر ایجاد کنند.

بخش شیر شناور همچنان در حال تکامل است و چندین روند نوظهور وجود دارد:

• ادغام سنسورهای اینترنت اشیا برای نظارت از راه دور و نگهداری پیش‌بینی‌کننده
• مواد پیشرفته که مصرف انرژی و سایش را کاهش می‌دهند
• طراحی‌های فشرده که نصب‌های محدود به فضا را در خود جای می‌دهند
• سیستم‌های شیر چند منظوره که کنترل جریان و فیلتراسیون را ترکیب می‌کنند

این پیشرفت‌ها نویدبخش افزایش قابلیت اطمینان سیستم و راندمان عملیاتی در کاربردهای صنعتی و شهری است.

درک تمایزات عملیاتی بین شیرهای شناور قسمت 1 و قسمت 2، تصمیم‌گیری آگاهانه را امکان‌پذیر می‌کند و عملکرد بهینه را در کاربردهای مختلف کنترل مایعات تضمین می‌کند. پیکربندی شیر مناسب به طور قابل توجهی به قابلیت اطمینان سیستم، صرفه‌جویی در مصرف آب و ایمنی عملیاتی کمک می‌کند.